Serie: The Ivy Years #2
Genre: Contemporary, New Adult
Gepubliceerd: 2014
Waardering: ★★★☆☆
Add to Goodreads
She’s hiding something big. He’s hiding someone small. Scarlet Crowley’s life was torn apart the day father was arrested for unspeakable crimes. Now the shock has worn off, but not the horror. It’s a safe bet that Scarlet is the only first year at Harkness College who had to sneak past TV news trucks parked on her front lawn just to leave town. But college will be Scarlet’s fresh start. Clutching a shiny new student ID — with a newly minted name on it — she leaves it all behind. Even if it means lying to the boy she’s falling for. Bridger McCaulley is a varsity hockey star known for being a player both on and off the ice. But a sobering family crisis takes that all away. Protecting his sister means a precarious living arrangement and constant deception. The only bright spot in his week is the few stolen hours he spends with Scarlet. The two form a tentative relationship based on the understanding that some things must always be held back. But when grim developments threaten them both, going it alone just won’t work anymore. And if they can’t learn to trust one another now, the families who let them down will take everything they’ve struggled to keep.
Mmm, met elk boek van deze serie daalt mijn waardering een ster…..
Gelukkig begon ik niet in de juiste volgorde en vond ik het boek waar ik mee begon, The Understatement of the Year, meteen het leukst anders was ik misschien niet eens bij deel 3 aangeland.
Bridger
Na The Year We Fell Down keek ik uit naar zijn boek. Maar hij viel me enorm tegen.
Bridger is een leuke jongen, daar ligt het niet aan, het was echter voor een groot gedeelte zoooo saai. Het is goed dat hij zijn man-whore status noodgedwongen achter zich heeft gelaten en dat hij nu een verantwoordelijke jongen is, maar dat is één van de redenen waarom het zo saai was.
In het begin klonk zijn verhaal ontzettend intrigerend omdat we niet precies weten wat er nu speelt maar heel lang gebeurt er verder bijna niets.
Scarlet
Haar verhaal is net zo interessant, zo niet ineressanter, dan dat van Bridger, maar ook op dat front gebeurt er lange tijd niet zo veel. Niet meer dan dat ze haar identiteit angstvallig verborgen houd. De weg die Scarlet gekozen heeft om haar identiteit te waarborgen was een unieke stap maar ik vroeg mij gelijk al af of het wel zo waterdicht was als ze zelf geloofde. De genomen stap was op college al bekend onder de leraren en ook de rechtsdienaren wisten ervan.
Easy
De romance tussen Scarlet en Bridger verliep naar mijn smaak veel te makkelijk. Ik gunde ze echt wel een rust puntje in hun leven, dat verdienden ze echt wel, maar voor mij als lezer was dat minder leuk, want voor het grootste gedeelte was het dat waar het boek over ging.
Duurt lang…
Pas ergens in de tweede helft van het boek kwamen de geheimen van onze hoofdpersonen uit en gebeurde er eindelijk iets. Voor mij was dat te laat om er meer dan 3 sterren uit te kunnen slepen maar de gedachten om te stoppen omdat het zo ontzettend saai was, die heel lang in mijn achterhoofd bleven spelen, waren vanaf dat moment verdwenen.
In het kort
Zoals ik al zei, ik ben blij dat ik deel 3 als eerste gelezen heb anders was ik die misgelopen. Want zoals ik er nu over denk heb ik niet zoveel zin om nog verder te gaan met The Yvy Years. Aan de andere kant, het kan natuurlijk dat het vanaf deel 3 veel beter geworden is, maar het kan ook zijn dat ik die juist zo leuk vond omdat het een gay romance is. Ik ben er nog niet over uit…
0 Reacties