Serie: The Rephaim #4
Genre: Fantasy, New Adult
Gepubliceerd: 2015
Waardering: ★★★★☆
Add to Goodreads
Suddenly, Gaby remembers everything. For a year she believe she was a backpacker chilling out in Pandanus Beach. Working at the library. Getting over the accident that killed her twin brother. Then Rafa came to find her and Gaby discovered her true identity as Gabe: one of the Rephaim. Over a hundred years old. Half angel, half human, all demon-smiting badass and hopelessly attracted to the infuriating Rafa. Now she knows who faked her memories, and how—and why it's all hurtling towards a massive showdown between the forces of heaven and hell. More importantly, she remembers why she's spent the last ten years wanting to seriously damage Rafa.
In dit laatste boek van The Rephaim serie maken we ons op voor de final battle tussen de Rephaim, demonen en Engelen. Maar niet voor we het hoe en waarom krijgen van het geheugen verlies van Jude en Gaby.
Ja, ze hebben aan het einde van deel 3 hun geheugen weer terug gekregen en nu komen we erachter wat ze uitgespookt hebben een jaar geleden. Waarom Jude weg gegaan is uit de Sanctuary en waarom Gaby niet met hem is meegegaan. En waarom Rafa er van overtuigd is dat Gaby hem zal haten als ze haar geheugen terug heeft.
Hahaha,dat laatst kan ik mij heel goed voorstellen nadat ik had gelezen wat er tussen hen voorgevallen was.
In het begin van Burn worden we op de hoogte gebracht van alles wat er gebeurt is tussen Jude, Gaby en Rafa via heden en verleden hoofdstukken.
Pas tegen het einde van het boek leren we meer over de Engelen, aartsengelen en alles wat daarbij hoort. En zelfs nadat ik het heb gelezen vind ik dat laatste maar een vage bedoening. Ik weet niet wat het is, de geheimzinnigheid of de omslachtige manier van het onthullen van gebeurtenissen door de Engel Gabriël, maar ik had er moeite mee het te volgen. En dan dat gewauwel over de final battle tussen hemel en hel, dat die er gaat komen maar wanneer…..????? En wat gebeurt er dan??? Vergaat de aarde??? Zo ontzettend vaag
Wat vond ik leuk
The Fallen. De 200 gevallen Engelen waar deze hele serie eigenlijk om draait. Het zijn de vaders van de Rephaim en hun reactie op, en interactie met, hun offspring is bijzonder, en in sommige gevallen ook komisch te noemen.
Wat vond ik niet leuk
Ik snap dat het in het plaatje van dit laatste boek past, maar het heen en weer gaan tussen heden en verleden is toch echt niet mijn ding. Het had een doel, absoluut, en het was de juiste manier om achter de waarheid te komen maar…..ik houd er gewoon niet van.
Samengevat:
The Rephaim is een originele serie. En niet alleen doordat de Nephilim nu Rephaim wordt genoemd; hetzelfde beestje maar een andere naam .
Nee, het is vooral origineel door het plot. Het geheugenverlies van Gaby en Jude. Het gewone leven dat ze een jaar lang geleid hebben zonder te weten/merken dat er meer is tussen hemel en aarde. En vooral dat ze daardoor (nog) menselijker zijn geworden.
De manier waarop de auteur Gaby’s personage gestalte heeft gegeven is heel creatief.
Voor het geheugenverlies was ze Gabe, de stoere Rephaim die haar hand niet omdraaide voor een gevecht met een demon, en na haar geheugenverlies is ze Gaby, de softere versie, maar nog steeds mans genoeg om tegen een demon te vechten als ze ertoe gedwongen wordt.
The Rephaim is een lekker vlot geschreven serie. Het heeft een stel leuke personages, en de locatie waar het zich voor het grootste gedeelte afspeelt, de kust van Australië, maakte het voor mij nog net een tikkeltje interessanter.
0 Reacties