Serie: The After Light Saga #1
Genre: Dystopian, Horror, Young Adult
Gepubliceerd: 2013
Waardering: ★★★★.5
Add to Goodreads
The beginning of the end. The Apocalypse. A nuclear fallout wiped out every living thing on the planet, except for a few thousand of us who took shelter in underground bunkers across the globe. Now, after thirteen long years, we were finally able to return to the topside to begin to rebuild. We thought we were alone. We were never more wrong. Before the fallout, scientists had worked on creating an anti-radiation vaccine (ARV). The first two attempts failed, but despite the incomplete tests and results, the government approved and distributed the third serum to the masses in an effort to aid those who had no shelter. It worked, keeping those who remained on the topside alive, but it also altered and mutated them. This new and infectious threat had completely outnumbered us. Now, we not only had to rebuild our planet. We would have to fight for it. My name is Abigail Park. I’m seventeen, and this is my story.
Als een auteur mij één keer teleurgesteld heeft laat ik ze daarna meestal links liggen. Vaak lees ik niet eens de blurb van hun andere boeken, er van overtuigd dat ik het toch ook niet leuk zal vinden.
Dat was ook mijn gedachte als ik de naam Cameo Renae tegenkwam.
Haar Hidden Wings, het eerste boek dat ik van haar las, vond ik helemaal niet leuk. Het was zelfs 1 van de eerste boeken die de Not My Cup of Tea tag haalde.
Ik twijfelde dan ook heel erg toen ik deze serie van haar tegenkwam.
Het feit dat hij in een lijst met zombie boeken stond trok mij over de streep want ja, als er iets is dat ik niet kan weerstaan is het een zombie verhaal.
En de verhaallijn trok mij enorm aan dus waagde ik het erop.
Gelukkig maar want het blijkt een verschrikkelijk spannend, intrigerend verhaal te zijn.
Dertien jaar geleden schakelde een zonnevlam alle elektriciteit op aarde uit.
En dat zorgde voor een aaneenschakeling van rampen die de aarde totaal onbewoonbaar hebben gemaakt.
Diegenen die het overleefd hebben zijn de preppers en overheidsinstanties die onderaardse bunkers tot hun beschikking hadden. De rest van de mensheid werd aan zijn lot overgelaten. Maar niet voordat er wereldwijd een vaccin verspreid werd dat de mensen die niet konden vluchten moest beschermen tegen de gevaarlijke straling die vrij zou komen.
Het was echter een niet voldoende getest vaccin en de gevolgen van die gehaaste beslissing zijn verschrikkelijk.
Er is een leger aan zombie-achtige schepsels gecreëerd dat wraak wil nemen op alles dat levend uit de bunkers komt.
Abigail en haar hive genoten, 11 volwassenen en 4 kinderen, verlaten na 13 jaar hun bunker om een nieuw leven topside op te bouwen. Ze hebben er lang naar uit gekeken maar als ze horen van het leger Arvies, genoemd naar het ARV-3 vaccin, wordt hun blijdschap getemperd. En als ze minuten nadat ze uit hun bunker gekropen zijn al een Arvy tegen het lijf lopen lijkt hun leven in de bunker zo slecht nog niet.
Ze moeten een wekenlange reis te voet af leggen om in de grootste en veilige bunker van de overheid te komen en dat is een gevaarlijke tocht. Eentje waarbij ik gelijk mijn vraagtekens zette want ik zag Abigail haar grootouders van in de 70 die lange reis niet overleven.
Maar ze krijgen onverwacht hulp en ook al verloopt dat ook niet helemaal zoals gepland, ze bereiken bijna allemaal levend de veiligheid.
Die veiligheid heeft echter enorm strenge regels en geheimen. En Abi zou Abi niet zijn als ze ze niet wil ontrafelen.
ARV-3 is niet zo’n verschrikkelijk lang boek, ik las hem in 1 ruk uit.
Maar niet alleen omdat hij relatief kort was, ook omdat het verschrikkelijk spannend en enorm intrigerend is.
En Abi is een leuk hoofdpersonage. Ze had mij in de blurb gelijk al te pakken, haar ‘stem’ sprak me meteen aan.
Ze heeft een no nonsense mentaliteit, is goed met wapens (één van de verplichte trainingen in de hive) en niet bang aangelegd.
In tegenstelling tot het eerste boek dat ik van Cameo Renae las heeft dit boek een lekker vlotte schrijfstijl.
Ook de wereldopbouw is prima. Ik zie die desolate wereld waarin ze terecht gekomen zijn zo voor me. Net als de Arvies.
Het enige waar ik een heel klein beetje moeite mee had was de romance.
Niet in het begin want de opbloeiende liefde tussen Abi en Finn is heel natuurlijk. Ze hebben 13 jaar met elkaar in de hive geleefd en hun vriendschap groeit nu uit tot meer.
Nee ik had moeite met het verloop ervan toen ze in de bunker van de overheid terecht kwamen.
Je voelde het al aankomen toen Abi kennis maakte met de andere meisjes in die bunker, er was iemand die tussen haar en Finn zou komen.
En ondanks dat ze vastbesloten was dat niet te laten gebeuren, wist dat ze Finn kon vertrouwen, liet ze zich toch manipuleren en duurde het niet lang voor ze het uit maakte. Echt schoolmeisjes gedrag, iets wat eigenlijk helemaal niet bij Abi past.
Dat is mijn enige aanmerking, voor de rest genoot ik met volle teugen van dit boek!
0 Reacties