Serie: The Four Horsemen #4
Genre: Adult, Fantasy
Gepubliceerd: 2021
Waardering: ★★★★★
Add to Goodreads
They came to earth--Pestilence, War, Famine, Death--four horsemen riding their screaming steeds, racing to the corners of the world. Four horsemen with the power to destroy all of humanity. They came to earth, and they came to end us all. He’s known by many names: Thanatos. Horseman. God’s last angel. And then, of course, there's the one I’m all too familiar with— Death. The day Death comes to Lazarus Gaumond’s town and kills everyone in one fell swoop, the last thing he expects to see is a woman left alive and standing. But Lazarus has her own extraordinary gift: she cannot be killed—not by humans, not by the elements, not by Death himself. She is the one soul Death doesn’t recognize. The one soul he cannot pry free from her flesh. Nor can he ignore the unsettling desire he has for her. Take her. He wants to, desperately. And the longer she tries to stop him from his killing spree, the stronger the desire becomes. When Lazarus crosses paths with the three other horsemen, an unthinkable situation leads to a terrible deal: seduce Death, save the world. A hopeless task, made all the worse by the bad blood between her and Thanatos. But Death’s attraction to her is undeniable, and try though she might, Lazarus cannot stay away from that ancient, beautiful being and his dark embrace. The end is here. Humankind is set to perish, and not even the horsemen can stop Death from fulfilling his final task. Only Lazarus can.
Dit is het 4e en laatste deel van The Four Horsemen en dit keer gaat het over Thanatos, oftewel Death.
Als een blok
In grote lijnen verloopt dit laatste deel op dezelfde wijze als de voorgaande boeken. De Horseman ontmoet een vrouw die hem op zijn knieën krijgt, en op die manier wordt de wereld gered. Maar ik ervaarde dat niet als vervelend. Want Lazarus is anders dan de andere vrouwen waardoor het verhaal weer een heel andere invalshoek heeft.
Ze komt nl weer tot leven als ze dood gaat, ze is immortal en alleen daardoor al denkt Thanatos dat ze voorbestemd zijn en valt hij als een blok voor haar.
Ellende
Dat wil niet zeggen dat ze meteen een relatie beginnen.
Dit komt voornamelijk doordat Lazarus om verschillende redenen steeds van hem wegloopt, weg van alle ellende die om hem heen hangt. Maar één van de grootste redenen is omdat ze elkaar telkens pijn doen, elkaar telkens vermoorden. Ondanks zijn gevoelens heeft de Horseman haar al een paar keer gedood, vise versa.
Goedaardige zak
De andere Horsemen spelen ook een kleine rol in deze.
Ze sporen Lazarus aan om Thanasos te verleiden om zo de wereld te redden. Het is hun vrouwen tenslotte ook gelukt hen tot inkeer te brengen.
Ik vond het leuk ze in deze terug te zien en mijn gevoelens omtrent Famish, die van het 3e boek, zijn onveranderd. Het is nog steeds een akelig figuur en ik had niet zo veel met hem. De andere twee waren in de loop der tijd vele malen menselijker geworden. Vooral Pestilence, dat was nu een goedaardige zak.
Laatste stuiptrekking
Voor het allemaal tot een goed einde komt maken we nog een hoop ellende mee en leiden Thanasos laatste stuiptrekkingen tot een hoop menselijke verliezen.
Maar geloof het of niet, Death maakte me ook aan het zwijmelen en lachen, hij kan ontzettend romantisch uit de hoek komen en zijn onwetendheid over aardse dingen was soms hilarisch.
Tot tranen geroerd
Het laatste hoofdstuk, de epiloog eigenlijk, wist mij tot tranen te roeren.
Thanasos zijn laatste woorden bezorgden mij een enorme brok in de keel.
Het gaf heel goed weer hoe de levensloop van mensen verloopt, maar liever had ik die laatste epiloog niet gehad want ik krijg steeds meer behoefte aan boeken met een happy end.
Zoals de wereld er nu uit ziet begin ik me echt af te vragen of de Horsemen niet echt op pad zijn op het moment. We hebben Pestilence zo’n beetje gehad en nu lijkt het of War op het oorlogspad is.
In het kort
Ik vond het een ontzettend goed laatste deel van deze bijzondere serie!
Als ze allemaal in het echt langs gaan komen ben ik blij dat het er maar 4 zijn, maar anders vind ik het jammer want ondanks de niet leuke onderwerpen waren ze wel heel erg goed geschreven en daardoor heel fijn om te lezen.
0 Reacties