Terri Anne Browning - Loving Violet
Serie: Rocker's Legacy #4
Genre: New Adult, Contemporary
Gepubliceerd: May 2020
Waardering: ★★★★☆
Add to Goodreads
“Even before you were born, we belonged to each other, Vi,” I reminded her, trying to fight the desperation to grab on to her and hold her, because I could feel her slipping away from me more and more with each beat of my heart. “You were in your mom’s belly, but I still felt you in my heart. It was as if there was this invisible cord connecting your heart to mine. I can’t see it, but I feel it. Every damn day. You are mine.” “You’re right. I’ve always felt it too. I am yours. And you were supposed to be mine. We were supposed to be each other’s firsts, Luca. First kiss. First touch. First everything. We promised we would be each other’s firsts. ‘Firsts and lasts,’ that’s what you said. I remember it as clear as if it were yesterday. You swore that you would wait. That I was worth it. But you didn’t wait, did you, Luca? You gave all your firsts away to someone else.” “I…” My throat closed up, making it impossible to speak, to tell her everything I needed to so I could fix this. Fix us and what I broke. “You stole that from me, Luca.” Angry tears spilled from her eyes, and my heart shattered even more. “You gave away everything that was supposed to be mine. And you just expect me to be okay with that? I’ve waited my entire life to give you my firsts, but you have none to give to me.” “I’m sorry,” I whispered, my voice choked with emotions I was afraid to lose control of. If I let the tears free that were burning my eyes, I might flood the world. “Sorry? You’re sorry?” Her laugh was hard and final, causing me to flinch. “Yeah. So am I.” “What does that mean?” My throat felt like I’d swallowed broken glass, and I was surprised I didn’t spray blood on her with each exhale. “It means I’m done. You tossed away your firsts like they meant nothing. So mine are no longer yours.”

Ok…..dit zag ik niet aankomen.

Schokkend

De boeken van Terri Anne Browning zijn niet altijd even realistisch en in mijn ogen een tikkeltje over the top. De (hoofd)personen in haar boeken vliegen van hot naar her over de wereld voor de meest onzinnige boodschapjes, laten desserts met een vliegtuig overkomen voor de vrouw van hun dromen, Aunt Emmie wordt door iedereen opgetrommeld als ze in de penarie zitten, vrouwelijke hoofdpersonen zijn op hun 18e allemaal zwanger en dat wordt normaal gevonden, ja over the top dus.
En toch houd ik er wel van want het zijn over het algemeen luchtige en romantische boeken en ik houd wel van die alpha males die niks en niemand uit de weg gaan om de vrouw die hun hart verovert heeft te strikken.
Maar deze…..deze nam zo’n andere wending, ik moest na de schokkende onthulling even afstand nemen en het even op mij in laten werken.

Happy end

Natuurlijk weet ik dat de hoofdpersonen waarom dit verhaal draait aan het einde samen zullen zijn, daarom lees ik deze boeken ook, voor het happy end.
En zoals ik al zei zijn het meestal romances met niet al te zware onderwerpen, een paar uitzonderingen daargelaten.
Daarom sloeg de onthulling ca 100 bladzijden voor het einde bij mij in als een bom.

Soulmates

Eén van de dingen die in dit boek over the top en onrealistisch was is dat Luca, voordat Violet geboren was, al tegen de buik van haar moeder zei ‘mine’. Hij was 2 jaar 🙄 En de hele familie, een zeer uitgebreide familie mag ik wel zeggen, ging er in mee dat ze soul mates zijn en voorbestemd.

De Bom

Maar na een zeer domme actie verliest Luca zijn grote liefde en soulmate.
De weg naar die gebeurtenis is lang en langdradig en ook daarna wanneer we voornamelijk Violets leven volgen en zien hoe ze de draad na lange tijd weer op weet te pakken en geluk weet te vinden, schiet het niet op. Lange tijd vinden er geen interacties plaats tussen Luca en Violet, ze zien en horen jaren lang niets van elkaar en ik begon mij af te vragen hoe de auteur het verhaal weer in het goede spoor wilde krijgen. Tot de bom. Vanaf dat moment kwam er wat schot in het verhaal.

Onrealistisch

Wat betreft de verhaallijn had deze echt wel 5 sterren verdiend. Het is een goed, hartverscheurend verhaal. Niet super origineel maar daar val ik niet over. Ik val ook niet over de over the top alpha’s, dat vind ik juist wel leuk en is een quilty pleasure van mij. Waar ik wel over val is het onrealisme. En dat kwam in dit boek te veel en te duidelijk naar voren.

In het kort

Een ietwat negatieve recensie misschien maar ondanks dat bleef ik toch met plezier doorlezen. Het is dus niet een ontzettend goed boek maar door de hartverscheurende wending werd het er wel eentje die me tot tranen wist te roeren en de emoties hoog op deed lopen. En dat is voor mij een teken dat de auteur toch iets goed heeft gedaan.