Serie: Forevere Wilde #3
Genre: M/M, Contemporary
Gepubliceerd: 2018
Waardering: ★★★.5
Add to Goodreads
Otto: Seth Walker was my first love and I always swore he’d be my last. Even after he moved away our senior year in high school, we vowed to reunite after graduation. But when he suddenly broke things off without explanation and crushed my heart, it was my turn to run. After a decade in the navy, I’ve finally come home ready to move on with my life as Hobie’s newest firefighter. Unfortunately, the minute I set eyes on the new sheriff in town, I know I’m screwed. Hobie’s top cop is none other than Seth Walker. Turns out, he’s come home too. And hell if he doesn’t have a lot of explaining to do. Walker: I thought I was doing the right thing when I walked away from Otto Wilde ten years ago without an explanation. I was wrong. I also thought I could come back home without having to face my past mistakes. I was wrong about that too. What I’m not wrong about: The fact that my heart catches fire every time I set eyes on the sexy man. The fact that I can’t imagine my life without him. The fact that things are still just as complicated now as they were then. And the fact that I have a lot of work ahead of me if I expect to win him back. Just when things start heating up between us again, a serial arsonist strikes and suspicion falls close to home. I already lost Otto to a secret long ago but I’ll be damned if I let another threaten to send our future up in smoke. Because Otto Wilde is mine, and I don't plan on ever letting him go again.
Lucy Lennox is één van mijn favoriete schrijfsters in dit genre. Haar verhaallijnen hebben een emotionele kant maar ook een humoristische. En de romantiek is vaak tenenkrullend en gepassioneerd.
Dat geldt ook voor deze, Wilde Fire.
Terug in de tijd
Maar er waren ook een aantal dingetjes die ik minder leuk vond.
Zoals de brieven die bovenaan de nieuwe hoofdstukken stonden. Dat vond ik niet leuk. Dat ligt echter helemaal aan mijzelf, niet aan de auteur. Ik houd er gewoon niet van om over het verleden te lezen, en deze brieven begonnen 10 jaar geleden. Voor mijn gevoel haalt het altijd de snelheid uit een verhaal; ik wil het NU weten, hoe het NU verder gaat en niet terug geworpen worden naar iets wat al gebeurd is.
Martelaar
Het hoe en waarom kan ik hier niet vermelden, maar ik had respect voor de keuze die Seth 10 jaar geleden maakte waardoor hij zijn relatie met Otto afbrak. Dat hij zijn eigen afspraken niet na kwam en nog 5 jaar langer in dezelfde situatie is blijven hangen vond ik wat minder handig van hem, vooral omdat dat hoop schepte bij de andere persoon in kwestie, maar het getuigde wel van een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Wat ik niet leuk vond was dat Otto zich tegen het einde ook ineens als een martelaar ging gedragen. Compleet overbodig en onzinnig. Ik snap waar hij vandaan kwam, dat hij vooral Seth wilde beschermen, maar het was een onnodige wending in het verhaal.
Teveel van het goede
Met de over the top familie Wilde heb ik soms ook een klein beetje moeite mee.
Aan de ene kant is het leuk, grappig om over te lezen en lief ook hoe ze elkaar steunen, maar aan de andere kant onwerkelijk. Ik kan mij niet voorstellen dat er 1 familie op de hele wereld is die zich zo gedraagt.
Stoer
De mannen in dit verhaal zijn echte kerels.
Seth is de sherrif van het dorp en Otto een brandweerman. Toch zijn ze niet bang om een traan te laten als de omstandigheden daarom vragen en daar hou ik wel van. De uitdrukking ‘een man mag niet huilen’ heb ik altijd ontzettend belachelijk gevonden en ik ben blij dat Lucy Lennox zich daar ook niets van aan trekt.
In het kort
Dit is de derde in de Forever Wilde serie en ondanks de paar minpunten vond ik het weer een leuk en goed verhaal. Felix and the Prince blijft mijn favoriet tot nu toe maar ik kijk al weer uit naar de volgende. En natuurlijk naar het volgende boek in haar samenwerkingsverband met Sloane Kennedy want die vind ik nog net even leuker!
0 Reacties