Alwyn Hamilton - Rebel of the Sands
Serie: Rebel of the Sands #1
Genre: Fantasy, Young Adult
Gepubliceerd: 2016
Waardering: ★★★★.5
Add to Goodreads
Mortals rule the desert nation of Miraji, but mythical beasts still roam the wild and remote areas, and rumor has it that somewhere, djinn still perform their magic. For humans, it’s an unforgiving place, especially if you’re poor, orphaned, or female. Amani Al’Hiza is all three. She’s a gifted gunslinger with perfect aim, but she can’t shoot her way out of Dustwalk, the back-country town where she’s destined to wind up wed or dead. Then she meets Jin, a rakish foreigner, in a shooting contest, and sees him as the perfect escape route. But though she’s spent years dreaming of leaving Dustwalk, she never imagined she’d gallop away on mythical horse—or that it would take a foreign fugitive to show her the heart of the desert she thought she knew. Rebel of the Sands reveals what happens when a dream deferred explodes—in the fires of rebellion, of romantic passion, and the all-consuming inferno of a girl finally, at long last, embracing her power.

Ik moet iets bekennen.
Ik laat mij toch meer leiden door de cover van een boek dan ik dacht .
In een andere blogpost gaf ik al aan dat een bepaalde categorie covers mij kon verleiden tot het lezen van het boek maar ik dacht dat het daar bij bleef…..

Rebel of the Sands

Dit boek stond niet op mijn tbr lijst en was compleet aan mijn aandacht voorbij gegaan. Dat wijt ik aan de originele cover die ik persoonlijk niet zo vind. Maar misschien ben ik te streng voor mijzelf en was het alleen omdat ik op dat moment niet zo into YA was??

Anyway, mijn aandacht voor deze serie werd getrokken door de cover van het derde en laatste deel. Die is zo sprekend, stoer en mooi dat ik gelijk de samenvatting van deel 1 wilde lezen. En die, samen met het feit dat de serie nu compleet is, trokken mij verder over de streep.
Ik koos er bewust voor om de nieuwste cover van deel 1 voor deze recensie te gebruiken, niet alleen omdat ik die veel mooier vind, maar ook omdat hij naar mijn mening de inhoud van dit boek beter weergeeft.

En wat een inhoud!

Rebel of the Sands is een magisch verhaal. Het is kleurrijk zowel in beeldvorming als schrijfstijl. Het speekt enorm tot de verbeeldingen en krijgt daardoor een romantisch tintje. Maar het leven in een nederzetting in de woestijn is verre van romantisch. Het is een zwaar en hard leven, en nog zwaarder als je als wees opgevoed wordt door een haatdragende tante.

Amani droomt ervan om te vluchten naar Izman, de grote stad waar haar andere tante woont. En om die droom waar te maken onderneemt ze een riskant nachtelijk uitstapje. Een uitstapje waar ze de vreemdeling Jin ontmoet. Wanneer hun paden elkaar een paar dagen later weer kruisen is het voor Amani de kans om haar droom waar te maken.
En zo vertrekken we voor een lange, gevaarlijke reis doorde woestijn en zijn nederzettingen. En Amani voelt zich nergens gelukkiger dan middenin de woestijn.

Jin

Hij is een jongen vol geheimen, maar over Amani weet hij ook een geheim te vertellen. Iets waarvan ze geen flauw vermoeden had en wat de gevoelens die ze voor Jin begon te koesteren met een klap weer deden verdwijnen. Want dat is dus de enige reden waarom hij bij haar bleef (denkt ze); hij wilde haar als aanvulling op de Rebellen.

Samengevat

Rebel of the Sands is een goed boek waarin heel veel gebeurd en dat zich voor het grootste gedeelte afspeelt in de woestijn. Ik heb nog niet eerder een boek gelezen dat zich afspeelde in de woestijn en dat maakte het voor mij al zeer bijzonder.
De hoofdpersonen, die op hun beurt erg interessant zijn, deden de rest.
Het is een fantasie met een beetje een magisch tintje en de schrijfstijl zorgde voor de rest van de magie.

Want die schrijfstijl is anders dan anders. Niet verkeerd anders dan anders maar ik ben gewend aan, en houd van, een recht toe recht aan schrijfstijl en dat is dit niet. Ik weet niet precies hoe ik het uit moet leggen maar bij mijn favoriete schrijfstijl kan ik heel snel lezen omdat ik vaak al aanvoel/weet hoe de zin verloopt. Bij deze schrijfstijl loopt de zin voor mijn gevoel met een omweg en dus moest ik bewuster gaan lezen. Dat vond ik niet vervelend, ik moest hoogstens een keer terug lezen omdat ik dacht te weten hoe de zin zou verlopen om daarna helemaal op het verkeerde been gezet te worden.