Cameo Renae - Retribution
Serie: The After Light Saga #5
Genre: Dystopian, Fantasy, Horror, Young Adult
Gepubliceerd: 2017
Waardering: ★★★★.5
Add to Goodreads
War is coming between humans and Arvies, leaving me trapped between two enemies. This time, I don’t think I’ll survive. The government will stop at nothing to get me back in their clutches. They want what’s inside me—a power I call Venge—and will use my greatest weakness to bring me to my knees. The Arvies know of my gift, and use my telepathy and their numbers, in an effort to take me out. My name is Abigail Park, and I promise retribution against those who’ve wronged me, even if it’s the last thing I do.

Van alle boeken in deze serie is deel twee toch wel mijn favoriet.
Met daarna als waardige opvolger deze allerlaatste.

Ook dit laatste boek sluit naadloos aan op zijn voorganger.
Dat is een sterk punt in deze serie.
Zitten we aan het einde van het boek bv in een helikopter, dan gaan we in het volgende boek verder in de helikopter. Erg fijn, vooral als je zoals ik de boeken achter elkaar leest.

We volgen onze hoofdpersonen tijdens hun reis over de verwoeste aarde en zien hoe ze goede, maar ook minder goede mensen, tegen het lijf lopen. Gelukkig is het overgrote deel hun goed gezind en krijgen ze de kans om af en toe even bij te tanken van hun vermoeiende, gevaarlijke reis.

Retribution is een boek met veel actie, maar ook bijzondere ontmoetingen en ontdekkingen. En het is hard.
Ik verbaasde me erover hoe makkelijk er met de levens van survivors om wordt gegaan. Je zou denken dat elk leven telt want zoveel mensen zijn er niet meer over van de totale wereldbevolking, maar de overheid, vooral de machtswellustelingen, kijken niet op een leven meer of minder. Dat er dan ook nog van die mindless soldaten zijn die daar in meegaan begrijp ik totaal niet.

Dat Abi het er tot nu toe levend afgebracht heeft mag een wonder heten.
De Arvies weten haar op de één of andere manier altijd te vinden en komen dan meteen met honderden tegelijk, de overheid zit achter haar aan en haar gaven verzwakken haar zo erg dat ze al een paar keer op het randje van de dood heeft gezweefd.

Met dit laatste boek wordt het verhaal op een goede wijze afgerond.
Ik ben niet met vragen blijven zitten en ik ben er blij mee dat alles op zijn pootjes terecht is gekomen.
De epiloog geeft ons een kort beeld van wat ze na een paar jaar hard werken van hun leven en de aarde hebben weten te maken en dat vond ik een mooie afsluiter.

Deel 1 t/m 5 in het kort:

Deze serie begint als een dystopian, veranderd dan langzaam in een horror om vervolgens over te gaan in fantasie/horror waarbij de nadruk vanaf deel 3 komt te liggen op fantasie.
Mijn eigen smaak buiten beschouwing gelaten, ik vind het heel knap om de genres zo in elkaar over te laten vloeien zonder het verhaal onstabiel te laten worden.

Als ik mijn eigen voorkeur zou uitspreken zou ik het liefst hebben gezien dat we van dystopian naar horror gingen en daarbij gebleven waren. De fantasie haalt een stuk actie uit het verhaal en dat is juist waarom ik een zombie serie uit had gekozen. Om de actie.
Nou moet ik daarbij wel zeggen dat deze zombies, de Arvies, heel anders zijn dan ‘normale’ zombies.
Ze zijn snel, hebben een telepathische manier van communiceren met elkaar en zijn uit op wraak op de mensen die de apocalyps overleefd hebben. Dus geen mindless figuren die alleen maar hersenen willen eten.