Serie: The Rephaim #2
Genre: Fantasy, New Adult
Gepubliceerd: 2013
Waardering: ★★★★☆
Add to Goodreads
"But what if we can’t find Jude?" He leans closer. His breath is warm on my ear. "We will.""How can you be so sure?" I want to believe him so badly, but this is Rafa. The guy who’s all action and no plan. His smile is tired, knowing. An echo of a shared past I don’t remember. "Because I’m not smart enough to give up, and you don’t know how to." Gaby Winters’ nightmares have stopped but she still can’t remember her old life. Still can’t quite believe she is one of the Rephaim—the wingless half-angels who can shift from place to place, country to country, in the blink of an eye. That she was once the Rephaim’s best fighter. That demons exist. That Rafa has stayed. But most of all, she can’t quite believe that her twin brother, Jude, might be alive. And Gaby can’t explain the hesitancy that sidetracks the search for him, infuriates Rafa, and sends them, again, into the darkest danger.
Ook al irriteerde het me dat ik in deel één geen touw vast kon knopen aan Gaby’s leven, maar bovenal de geheimzinnigheid er omheen, het weerhield me er niet van om gelijk door te stomen in deel twee.
En deel twee was een tikkeltje leuker dan deel 1.
Dat wil niet zeggen dat alle geheimen opgelost zijn, oh nee. Er komen meer bij dan er verdwijnen. Er gebeurt echter zoveel en het is zo spannend en intrigerend dat mijn irritaties op dat gebied op de achtergrond werden geschoven.
Wat vond ik leuk
Tja dit klinkt een beetje tegenstrijdig als je bovenstaande leest maar toch vind ik het een hele goede keuze van de auteur om ook in dit tweede deel Gaby haar geheugen nog niet terug te geven. Daardoor blijft het mysterieus maar ook origineel. Want ook al kan haar lichaam zich de vechtvaardigheden herinneren, ze laat het vaker door anderen opknappen dan dat ze zelf de strijd aan gaat omdat ze teveel twijfelt aan zichzelf. Alleen de momenten waarop ze echt niet anders kan weet ze haar mannetje te staan, maar ze komt er nooit ongeschonden uit.
Wat vond ik niet leuk
Niet leuk is iets teveel van het goede, maar ik vind het wel jammer dat Gaby zich zo makkelijk door Rafa laat verleiden. Ze heeft anders ook backbone genoeg, waarom dan nu niet?……Oh ja, ‘tuurlijk, hij is ongelofelijk sexy 😉 .
Maar zonder gekheid, ze had wat mij betreft iets meer ruggengraat mogen tonen.
In het kort:
Haze is een leuk en spannend tweede deel.
Leuk omdat Gaby een damsel in distress is terwijl iedereen om haar heen weet hoe goed ze kan vechten. Ze was de beste van de Rephaim. Daarom twijfelen ze nog steeds of ze hen voor de gek heeft of dat haar onwetendheid echt is.
Spannend omdat ze, overal waar ze komen, of demonen tegen het lijf lopen of uit de kluiten gewassen locals die denken met zwaar geschut demonen uit te kunnen schakelen. En die locals vertrouwen de Rephaim ook niet dus reden genoeg voor een hoop gewelddadige confrontaties.
0 Reacties