Cameo Renae - Intransigent
Serie: The After Lighr Sage #3
Genre: Horror, Young Adult
Gepubliceerd: 2015
Waardering: ★★★★☆
Add to Goodreads
Arriving at the new government bunker, things quickly go from bad to worse. I am separated from Finn and my family because of my ability to connect with Arvies through telepathy. Housed with three other Readers—and kept away from the general population—we are given serum injections in effort to enhance our thought transference. The end goal? Thought manipulation. We are considered humanity’s only hope in the war against the Arvy race. With the ever growing threat of an invasion, the government demands results from the Reader program by doling out ultimatums, and using our loved ones against us. But they will not break me. My name is Abigail Park. I am intransigent.

Tot nu toe vind ik dit het minst leuke deel.
Niet dat hij slecht was, ik genoot er echt wel van, maar we komen te weinig in aanraking met de Arvies (zombies, maar genoemd naar het ARV-3 vaccin waardoor ze ontstaan zijn).

Het speelt zich dit keer bijna volledig in een nieuwe bunker af en ook al vond ik dat iets minder leuk, ik vind het wel leuk en knap van de auteur dat tot nu toe elk boek zich nog op een andere plek heeft afgespeeld.
Ik ben dan zeker ook benieuwd waar het volgende boek ons heen gaat brengen.

Intransigent sluit naadloos aan op het vorige deel dus we verliezen helemaal geen tijd.
Onze hoofdpersonen, Finn en Abi, zijn op weg naar hun nieuwe veilige haven. Zijn ze blij dat ze zich snel weer in veiligheid zullen bevinden, maar aan de andere kant ongerust omdat ze bijna zeker weten dat ze weer van elkaar gescheiden zullen worden.
En hun angst wordt waarheid, maar het is nog erger dan in de vorige bunker.

Men ontdekt dat Abi op de één of andere manier contact kan maken met de Arvies en vanaf dat moment is haar vrijheid nul komma nul. Ze wordt een proefkonijn, wordt gepord en geprikt en geïnjecteerd met vage serums, en moet voor de wetenschappers haar kunstjes vertonen.
Ze is niet de enige die zich dat moet laten welgevallen en dat is haar enige troost.

Door de telepatische gaven krijgt dit boek een paranormaal/fantasie tintje.
De dokter die Abi begeleid kan haar gedachten lezen en er wordt gezegd dat hij zelfs gedachten kan manipuleren.
Ze weet niet zo goed of ze hem wel of niet kan vertrouwen en ook wij worden telkens weer op een verkeerd been gezet.
Pas aan het einde van het boek weten we aan welke kant hij staat en heeft Abi laten zien waar ze toe in staat is. En dat is geen kattepis.

Ik hoop dat het volgende deel zich weer gaat richten op de topside en Arvies, en minder op de telepathie.
Ik vind het toch wat minder goed passen in een zombie verhaal.