Alexia Purdy - Disarming
Serie: Reign of Blood #2
Genre: Dystopian, Horror, Young Adult
Gepubliceerd: 2012
Waardering: ★★★★.4
Add to Goodreads
he world has changed. One must adapt to survive or hold on to the crumbling shards of humanity. April continues to hold her fragile world together, but the ties that hold her family together are quickly unraveling. Rumors of a massive human underground settlement draw her to the shadows of the city once more in search of other survivors more like her, even with the hybrid vampires opposing her every move. The darkness hides secrets along with the continued threat the Feral Vampires create, but a greater evil hides within the city. Something tells April that the humans will be less than welcoming of her, and that's if she can find them before the Vampires do. Joining sides with the enemy might be the only choice she has left.

Na het bijzondere en intrigerende eerste deel ging ik vol verwachting verder met het 2e boek. En het was weer heerlijk spannend, bloederig en mysterieus.

Op The Strip liggen ineens hopen as van wilde vampiers, de zombie-achtige variant.
Het is duidelijk dat ze achter gelaten zijn door personen die ze vangen om ze vervolgens door de zon te laten verbranden.
En April wil weten wie dat op zijn geweten heeft. Niet dat ze er grote problemen mee heeft, maar het is duidelijk dat het een georganiseerde groep is die dat doet. En ze hoopt dat het een groep mensen is. Hoopt dat er toch nog gewone mensen bestaan naast de hybrides en de vampiers.

Wat vond ik leuk

April zou April niet zijn als ze niet meer zou willen weten van deze groep mensen en ze gaat er in haar ééntje op af. En vanaf dat moment is het één rollercoaster van spannende momenten. Want nee, ze wordt niet met open armen ontvangen. Iets wat je eigenlijk al van mijlen ver ziet aankomen. Maar dat ze haar in het hol van de leeuw gooien, in de hoop dat ze het niet overleefd, dat verbaasde me nogal. En de verassing die haar in dat ‘hol’ te wachten staat is een verrassende twist.

Ik genoot ook weer volop van de geweldige setting, Las Vegas. De bezoekjes aan de casino’s, de beschrijvingen ervan, geweldig om dat voor me te zien in zo’n vervallen staat. Daar heeft de auteur heel wat research voor moeten doen. Maar wat een geweldige plek voor research! 😉

Wat vond ik niet leuk

Ik vond het raar dat April’s moeder in het begin van het boek ineens Helen genoemd wordt. Het mag dan wel haar naam zijn, in het eerste deel heette ze alleen maar Mom. Nooit zijn we haar naam te weten gekomen. En in dit boek was het ineens Helen voor en na. Dat was een tikkeltje inconsistent naar mijn mening.

Dat we ineens 3 point of views kregen, van April, Rye en Elijah, vond ik ook niet zo.
3 Is teveel en in dit geval was de pov van Elijah in mijn ogen onnodig. Rye’s pov vond ik daarentegen wel leuk. Hij is tenslotte de vampier die gevoelens bij April oproept en die ook zelf gevoelens voor haar heeft. Het is leuk om in zijn hoofd te kruipen en over die gevoelens voor haar te lezen.

De komst van een ander supernatural wezen was heel verrassend, maar had van mij ook achterwege mogen blijven.
Daardoor begon dit boek meer naar een fantasie te neigen terwijl ik zo geniet van de dystopian-horror/vampier-zombie combie.

In het kort:

Toen ik startte met deel 1 twijfelde ik of ik het wel leuk zou vinden, een serie die leek op een zombie serie maar met vampiers. Maar van die twijfel is helemaal niets meer terug te vinden. Sterker nog, voor iemand die al heel veel gelezen heeft is het nieuw en verfrissend. Het geeft me hoop. Want soms voelt het alsof ik alles gelezen heb wat er te lezen valt en lijkt niets me meer enthousiast te krijgen.

De auteur weet een heel goed beeld te schetsen van het verlaten en desolate Las Vegas, en afgezien van wat schrijffoutjes hier en daar is de schrijfstijl goed en lekker vlot. Wel had ze de personages van Rye en Christian wat verder uit mogen diepen want we weten nog maar bar weinig van ze. De enige die we goed kennen is April, maar we kennen alleen maar de April van nu, niet die van voor de uitbraak.
Het is niet iets wat me enorm bezig houd, daarvoor gebeuren er teveel andere spannende dingen, maar het zou wel leuk geweest zijn.