Serie: A Court of Thorns and Roses #2
Genre: Fantasy, New Adult
Gepubliceerd: 2016
Waardering: ★★★★★
Add to Goodreads
Feyre survived Amarantha's clutches to return to the Spring Court—but at a steep cost. Though she now has the powers of the High Fae, her heart remains human, and it can't forget the terrible deeds she performed to save Tamlin's people. Nor has Feyre forgotten her bargain with Rhysand, High Lord of the feared Night Court. As Feyre navigates its dark web of politics, passion, and dazzling power, a greater evil looms—and she might be key to stopping it. But only if she can harness her harrowing gifts, heal her fractured soul, and decide how she wishes to shape her future—and the future of a world cleaved in two. With more than a million copies sold of her beloved Throne of Glass series, Sarah J. Maas's masterful storytelling brings this second book in her seductive and action-packed series to new heights.
Voor ik aan het vervolg van A Court of Thorns and Roses begon las ik dat boek nog een keer over. Destijds was ik er zo van onder de indruk….. En mijn gevoel is niet veranderd. Wat een ontzettend goed boek!!!
Ik was een tikkeltje geïntimideerd toen ik zag dat A Court of Mist en Fury, het vervolg, uit 626 bladzijden bestaat. Maar toen ik eenmaal begon had ik daar geen last meer van, ik stopte alleen maar als het echt moest, zo ontzettend goed en magisch vond ik het. En er gebeurt zo ontzettend veel….. Er waren dingen die ik aan zag komen, maar ook een hoop dingen die ik niet aan zag komen.
Het heeft zoveel verrassende wendingen, zeer interessante personages, een intrigerende wereld en een schrijfstijl waar je een puntje aan kan zuigen.
Ja, dat laatste is iets wat mijzelf verbaasde.
In mijn recensie van deel 1 beschreef ik de schrijfstijl als ietwat bloemrijk, iets waar ik in de regel niet zo van houd. Dit keer had ik daar totaal geen last van, ik vond het meteen geweldig!
Zo geweldig dat ik er geen woorden voor heb maar ook niks los wil laten over dit boek.
Het enige wat ik wil, en kan, vertellen is dat we beginnen in de Spring Court, vlak na hun bevrijding uit Under the Mountain. Tamlin en Feyre zijn weer samen maar zo gebroken door de verschrikkingen die ze hebben meegemaakt dat het ze steeds verder uit elkaar drijft. Totdat er iets knapt in Feyre en alles; haar thuis, haar liefde, haar rust en vrede, veranderd. Haar wereld staat op zijn kop en niets is wat het lijkt en niets lijkt wat het is. En vanaf dat moment spint en weeft de auteur een verhaal dat zo mogelijk nog betoverender is dan zijn voorganger.
Wat vond ik leuk
ALLES, werkelijk alles.
Maar wat er voor mij uitspringt is de romance. Tja, daar houd ik nou eenmaal erg van en in dit geval is het zo mooi, zo uniek en ook zo verrassend….. Het is een langzaam groter wordend vuurtje dat pas aan het einde van het boek uitgroeit tot een inferno. En het fijne is dat die groei in het hele boek voelbaar is maar niet de boventoon voert.
Wat ik ook erg leuk vind maar wat niets met dit boek te maken heeft is dat ik ACOTAR voor de tweede keer las in precies dezelfde periode. In 2015 las ik hem uit op 3 juni en dit jaar op 2 juni. Wat een toeval!
Wat vond ik niet leuk
Dat ik hem uit heb.
Dat dit verhaal nooit meer nieuw zal zijn. Dat ik dit boek nooit meer voor de eerste keer open zal slaan. Maar ACOTAR heeft mij geleerd dat ik er een volgende keer weer net zo intens van zal genieten. Daar houd ik mij aan vast!
In het kort:
Sarah J. Maas heeft een verhaal weten te spinnen en weven dat me ademloos achter laat.
Er gaan zoveel prijzende woorden door mijn hoofd; fabuleus, geweldig, wonderbaarlijk, fantastisch etc….. maar niet 1, en ook niet al die woorden tezamen, kunnen dit boek, deze twee boeken, beschrijven. De enige woorden die ik je kan geven zijn: GA ZE LEZEN!!
0 Reacties