Prodigy by Marie Lu
Serie: Legend #2
Genre: Dystopian, Young Adult
Gepubliceerd: januari 2013
Waardering: ★★★★☆
Add to Goodreads
Injured and on the run, it has been seven days since June and Day barely escaped Los Angeles and the Republic with their lives. Day is believed dead having lost his own brother to an execution squad who thought they were assassinating him. June is now the Republic's most wanted traitor. Desperate for help, they turn to the Patriots - a vigilante rebel group sworn to bring down the Republic. But can they trust them or have they unwittingly become pawns in the most terrifying of political games?
Ein-de-lijk.
Na een aantal mislukte pogingen om dit vervolg te lezen heb ik, na het herlezen van Legend, eindelijk weer een beeld van Day en June, hun achtergrond en de problemen waarin ze zich bevinden.

We starten het verhaal een paar dagen na het einde van deel 1 waarin June en Day op de vlucht zijn geslagen voor de Republiek. Meteen vanaf het begin wordt het plot spannender en spannender want we bevinden ons niet alleen in een hele nieuwe, onbekende wereld, je weet ook niet wie je wel of niet vertrouwen kan en of hun bedoeling goed en/of oprecht zijn.
Het politieke spel speelt daarin vooral een grote rol. En in tegenstelling tot vele andere boeken vond ik dit politieke spel goed te volgen en te begrijpen. De schrijfster heeft daarvan een goed en duidelijk beeld geschetst.

We vallen van de ene actie in de andere en die scenes zijn goed geschreven en super spannend. De hele schrijfstijl vind ik goed. Lekker vlot en kort maar krachtig. De enige aanmerking die ik heb, die ik ook in de post over het herlezen van Legend heb gemaakt, is dat ik mij een klein beetje irriteerde aan de zinnen tussen haakjes. Nou is irriteren er misschien een te groot woord voor, afleidend is misschien beter. De bedoeling ervan is duidelijk, de schrijfster wil hiermee laten zien hoe opmerkzaam en slim June is en dat ze alles wat ze ziet analyseert.

Zoals ik al zei, het is een politiek spel, maar ook een spel met mensenlevens.
In Trials wordt het IQ van 10 jarige kinderen gescreend en diegenen die het laagst scoren worden gebruikt als menselijke proefkonijnen. Day is voor zover bekend de enige die dat overleefd heeft maar het wordt langzaam maar zeker duidelijk dat hij er wat aan overgehouden heeft.
Dat besef maakt het einde van dit tweede deel verschrikkelijk triest en frustrerend en maakt je vooral nieuwsgierig naar hoe het verder met Day, en natuurlijk ook met June, zal gaan.

Het is heerlijk om nu eindelijk te kunnen zeggen dat ik Prodigy gelezen heb, en dan ook nog eens met zoveel plezier.
Ik ga gelijk verder met deel drie want nu ik de smaak eenmaal weer te pakken heb ben ik niet te stuiten .