Serie: Forever Evermore #3
Genre: Fantasy, New Adult, Paranormal
Gepubliceerd: oktober 2014
Waardering: ★★★★☆
Add to Goodreads
Queen Shifter, Lily Ruckler, has found solace in brutal warfare. Her bloodied fists and bared fangs fill the holes left in her memory, the blank spaces that leave her soul aching and empty. Her only pleasure is in blood; her only salvation is the relationship she has with her infant child, the baby of unknown origins who brings her solace and stability.Met King Tomb eindigt de eerste trilogie binnen de Forever Evermore serie; het verhaal van Lily, Ezra, Jack en Pearl is hiermee afgesloten maar ze zullen nog wel hun opwachting maken in de tweede trilogy binnen de serie die zal gaan over Caroline Jules.
When Elder Harcourt summons Lily and her protector Antonio back to the United States, Lily thinks nothing unusual about the change of location. But a standard reconnaissance mission leaves her trapped inside King Zeller’s private quarters, and at his mercy. Surprise attraction rapidly turns to a battle of wills and an intense power struggle that leaves no clear victor but plenty of resentment.
They are not allowed to nurse their wounds. In order to win the war against the Commoners, the King Vampire and Queen Shifter must work together. It should be easy. The war is turning, the battle is deadly, and both Lily and Ezra love the cold cleanliness of combat. But their chance meeting has led to more than an unlikely alliance. Secrets have a way of surfacing, especially on a torn-up battlefield, and Lily and Ezra are about to re-learn all they cannot remember. If they can’t control their emotions and responses, it will be to their own ruin and the destruction of everything around them.
Geen idee nog wie ze is want ze is in deze boeken niet voorgekomen.
In vergelijking met het vorige boek is King Tomb maar een korte en dat vertaalde zich ook wel een beetje naar het verhaal.
Ik heb hem zeker met veel plezier gelezen, maar hij haalde het niet bij deel 2 wat betreft de spanning, humor en sexiness, en vooral het einde vond ik wat gehaast.
We starten het verhaal een paar maanden later dan waar we opgehouden zijn maar het sluit perfect aan bij de, naar mijn idee, twijfelachtige ontwikkeling binnen de cliffhanger. Ik wist nog steeds niet zo goed wat ik er van moest denken maar zoals ik in de vorige recensie al schreef, in een bovennatuurlijk boek waarin de verschillende bovennatuurlijke wezens niet met elkaar mogen mengen op het romantische/sexuele vlak heeft zo’n wending natuurlijk verstrekkende gevolgen en het was wel degelijk interessant om te lezen hoe er mee omgegaan werd en wat voor voorzorgsmaatregelen er genomen werden om het geheim te houden.
Dat neemt niet weg dat het naar mijn mening niet al te veel toevoegde aan het verhaal en ik denk dat ik het zonder die wending leuker gevonden had.
Maar ik heb een enorme bewondering voor de schrijfster Scarlett Dawn.
Ze zoekt niet de makkelijkste weg voor haar hoofdpersonen wat zo vaak wel gebeurt.
Ze mogen dan stoere Shifters, Vampiers en Magiërs zijn, ze maken ook fouten en hun gaven kunnen ze niet tegen alles en nog wat beschermen. Ze lijden pijn en doen soms hele domme dingen; ze zijn menselijker dan ze zelf in de gaten hebben.
Wat ik een geweldig fragment vond dat heel duidelijk toont wat ik hierboven bedoel is het moment waarop een groep Elders en de Kings en Queens samen in een magische gouden bubbel van hier naar daar reizen. In plaats van dat die magische reis vloeiend verloopt laat de magiër die de bubbel in zijn macht heeft het ding per ongeluk neerstorten en zijn alle ‘inzittenden’ gewond van licht tot behoorlijk ernstig. Niet zo handig dus maar ondanks dat zijn de reacties van de reizigers wel erg lachwekkend.
Jack en Pearl kwamen in dit boek helemaal niet meer voor, alleen aan het einde eventjes, en dat was erg jammer. Ik miste hun inbreng en de vriendschap tussen de 4 hoofdpersonen.
Wel zijn wij getuige van het tot stand komen van een relatie tussen 2 personages waarvan je het totaal niet zou verwachten en de reacties daarop werkten enorm op de lachspieren.
Zoals ik hierboven al gezegd heb, ik vond King Tomb te kort waardoor hij te gehaast werd en dat was niet nodig geweest want de verhaallijn was dusdanig dat er veel meer uitgehaald had kunnen worden.
En over het eind ben ik een beetje twijfelachtig.
Aan de ene kant vind ik het goed dat de schrijfster er geen 100% happy einde aan gemaakt heeft waarin de personages het zo krijgen zoals ze het graag zouden willen, het past ook in de lijn van dit verhaal, maar aan de andere kant vind ik het on-af en baal ik er van want ik houd van een happy end.
KORT SAMENGEVAT:
Forever Evermore mag dan een serie zijn die me in het begin helemaal niet aansprak en me zelfs zo aan het twijfelen bracht dat ik ermee wilde stoppen, toen het één maal op gang kwam was er geen houden meer aan en vooral het 2e deel was puur genieten.
De spanning, onverwachte wendingen, droge humor en sexy scenes droegen allemaal bij aan een ontzettend leuk en goed verhaal dat ik in een rap tempo gelezen heb.
Ik ben erg blij dat ik toegegeven heb aan mijn impulsieve besluit om King Hall te gaan lezen.
Zou ik misschien toch iets vaker moeten doen
0 Reacties