Serie: Ondine Quartet #1
Genre: Paranormal, Young Adult
Gepubliceerd: a
Waardering: ★★★.5
Add to Goodreads
Outspoken and independent, Kendra Irisavie has always played by her own rules.Soms is het een uitdaging om aan een boek te beginnen waarvan je weet dat het niet helemaal je ding is. En ditmaal zit die uitdaging hem in het water.
She's an ondine, a water elemental gifted with the powerful magic of Empath Virtue and trained to be a fighter. Pursued by Aquidae demons, she and her mother remain Rogue, hiding among humans to avoid becoming casualties in an ancient war.
Everything changes when violence erupts on Kendra's seventeenth birthday. A dark stranger appears, promising answers to her mysterious past and stirring unexpected feelings in her fiercely guarded heart.
But as Kendra uncovers the truth about her heritage and future, she realizes just how deep the lies and deception run. Now, in the face of unthinkable odds, she will need all her wits, skills, and magic to fulfill an extraordinary prophecy.
Er zijn heel veel bovennatuurlijke wezens waarover ik graag lees: Fae, Weerwolven, Vampiers, Demonen, Zombies, Goden, Engelen.
Sirens en Meerminnen horen daar niet bij.
Ook al heb ik 1 keer een goed boek over Meerminnen gelezen, Anna Banks – Of Poseidon, en was ik er daarna van overtuigd dat ik vaker dat genre op zou pakken, bij nader inzien trekt het me nog steeds niet.
En Selkies, het ras waarover dit boek in grote lijnen gaat, vallen in dezelfde categorie.
Eigenlijk is het wel raar dat juist dit genre binnen het bovennatuurlijke mij niet aanspreekt want mijn sterrenbeeld is vissen, ik houd van water en dan vooral van de zee, vind het onderwater leven fascinerend en ben geobsedeerd door haaien.
Whirl begint lekker vlot, precies zoals ik dat graag zie, maar het was wel even wennen.
Niet zozeer aan Kendra want haar stoere, koppige en uitdagende persoonlijkheid sprak me gelijk aan. En ook nog niet zozeer aan het onderwaterleven. Nee, ik moest wennen aan de vele verschillende paranormale benamingen en ik kon er in het begin niet echt vat op krijgen; Ondine, Gardinels, Redavi, Chevaliers, Demillir, Aquidae. Het duizelde me ervan en het irriteert me altijd verschrikkelijk als ik het niet kan volgen.
Kendra is een sterke persoonlijkheid die de regels aan haar laars lapt en daar houd ik wel van.
Als nieuwe leerling staat ze natuurlijk gelijk in het middelpunt van de belangstelling en haar vrijwel onmiddellijke vijandige reactie op de Queen Bee, plus haar hoofdrol in de profetie (sommigen denken dat zij de Sondaleur is, degene die een eind kan maken aan de jarenlange oorlog) maken haar het mikpunt van vijandigheid, roddel en achterklap.
En dat maakt haar interacties met haar nieuwe schoolgenoten verrassend en uitdagend want ze krijgen haar zomaar niet klein.
Maar ze maakt ongewild ook vrienden.
Ongewild want er is haar altijd ingeprent dat emotionele banden alleen maar leiden tot problemen. Ze is blij met die nieuwe vrienden en ervaart emoties die ze nog nooit eerder ervaren heeft, maar al snel komt ze er achter waarom ze ze beter op afstand had kunnen houden.
De wereldopbouw en het bovennatuurlijke aspect in Whirl is voor mij natuurlijk vrij origineel omdat ik nog praktisch niks over deze wereld gelezen heb. En in plaats van dat we echte Selkies te zien krijgen krijgen we verwijzingen naar de Selkies, de voorouders van de Elementals waartoe Kendra behoort. En eerlijk gezegd ben ik daar wel blij om want ik weet nog steeds niet zo goed wat ik er van moet denken. Meerminnen is tot daar aan toe maar half mens/half zeeleeuw?? Ik kan me er geen voorstelling van maken en ik heb ook niet zo’n behoefte aan de visualisatie daarvan.
Maar die zullen we vast nog wel krijgen want Tristan, de wel/niet love intrest van Kendra, is een Selkie prins.
Wat deze love intrest betreft moet ik bekennen dat ik een beetje het gevoel had van een déjavu.
Het deed me enorm denken aan de verboden relatie tussen Alex en Aiden in Covenant
En een ander déjavu moment kreeg ik tijdens kidnapping aan het einde van het boek. Toen flitste ineens Vampire Academy door mijn hoofd.
Waarom mijn brein deze twee boeken naar boven haalde is mij een beetje een raadsel.
Er waren overeenkomsten, ja, maar ook een heleboel verschillen.
Ik mag dan niet zo’n fan zijn van deze paranormale wereld, het was origineel en vooral de werking van relaties tussen mensen en Ondines, Ondines en Selkies en familie relaties was heel interessant. Ik heb dit boek dan ook met plezier gelezen.
Afgezien van een aantal fouten was de schrijfstijl plezierig en vlot, had het spanning, mysterie en onverwachte plot twists en leuke personages waar ik zeker verder over wil lezen.
0 Reacties