Serie: The Rephaim #1
Genre: Fantasy, New Adult
Gepubliceerd: 2012
Waardering: ★★★.5
Add to Goodreads
It’s almost a year since Gaby Winters was in the car crash that killed her twin brother, Jude. Her body has healed in the sunshine of Pandanus Beach, but her grief is raw and constant. It doesn’t help that every night in her dreams she kills demons and other hell-spawn. And then Rafa comes to town. Not only does he look exactly like the guy who’s been appearing in Gaby’s dreams—he claims a history with her brother that makes no sense. Gaby is forced to accept that what she thought she knew about herself and her life is only a shadow of the truth—and that the truth is more likely to be found in the shadows of her nightmares. Who is Rafa? Who are the Rephaim? And most importantly, who can she trust? Fast-paced and gripping, Shadows, the first book in the Rephaim series.
Na het lezen van de series A Court of Thorns and Roses en Preslocke was het even zoeken naar wat nieuws. Wat moet je lezen als je twee zo geweldig goede series achter elkaar gelezen hebt? Twee totaal verschillende series mag ik wel zeggen, maar elk uniek in zijn soort. Het was even spitten in mijn tbr maar uiteindelijk vond ik Shadows.
Shadows had me niet gelijk om, maar de schrijfstijl en de overall feeling die dit boek mij gaf was goed dus las ik door.
Het is geschreven door een Australische auteur en het speelt zich dan ook af in Australië. Leuk! Ik lees zoveel boeken die zich hoofdzakelijk afspelen in Amerika, elk ander land is een welkome afwisseling.
Wat vond ik leuk
Eén van de dingen die mij aansprak in dit boek is dat Gaby/Gabe helemaal niets meer weet van haar originele leven. Sinds het ongeluk van een jaar geleden, waarbij haar tweelingbroer om het leven kwam, staat haar leven op zijn kop. Maar de mate waarin haar leven op zijn kop staat is veel groter dan ze denkt. Net als Gaby blijven wij in het ongewisse en we worden gedwongen om samen met haar te brainstormen over haar verleden. En wat waarheid en onwaarheid is.
Ze weet dus niets meer van haar voorgaande leven, alleen haar lichaam weet zich af en toe, als de situatie haar daartoe dwingt, wat te herinneren van haar vechtvaardigheden. Op geen enkele wijze komt er iets bovendrijven in haar geheugen, ook niet als ze gemarteld wordt en voor een hellion gegooid wordt. Aan het einde van het boek weet ze wat haar verleden betreft nog net zo veel als aan het begin en dat vind ik een heel sterk punt.
Wat vond ik niet leuk
Wat ik leuk vond, het mysterie van Gaby’s verleden, was aan de andere kant een punt van irritatie. Het niet weten, het net zo in het duister tasten als de hoofdpersoon en nergens een touw aan vast kunnen knopen is iets waar ik niet zo goed tegen kan. Ik moet een klein beetje houvast hebben, een klein beetje weten in welke richting ik moet zoeken/denken maar dat was vrijwel onmogelijk.
In het kort:
Angels, demons, Rephaim (ander woord voor Nephilim), hellions (beesten uit de hel); niets waar ik niet eerder over gelezen heb, maar toch een boek met een verrassende originaliteit. En het speelt zich af in Australië, alleen dat was voor mij al origineel!
0 Reacties