Serie: The Hollows #2
Genre: Horror, New Adult
Gepubliceerd: 2011
Waardering: ★★★★☆
Add to Goodreads
the sequel to Hollowland.... After six months in the quarantine, Remy finds out things are much worse than she feared. Her plans to escape come with a heavy cost, and she realizes that zombies aren't the worst of her problems.
We beginnen 6 maand later in Hollowmen en dat wat Remy in die 6 maand heeft moeten verduren is onbeschrijfelijk.
Ik was er zelfs even misselijk van, iets wat me eigenlijk nooit overkomt, hoe bloederig en gruwelijk het ook is. Maar dit ging me echt veel te ver.
En dat brengt meteen een aantal punten van kritiek bij mij naar boven.
Remy is opgesloten in het laboratorium maar Laslo en Tatum, 2 vrienden van Remy, hebben in al die maanden niet één keer poolshoogte genomen hoe het met haar ging en aan wat voor onderzoeken ze onderworpen werd.
Ja de beveiliging was opgeschroefd maar ze hadden alles op alles moeten zetten om dat te weten te komen. Het viel me nog het meest tegen van Laslo, de jongen die zegt van haar te houden.
En dan het moment waarop de hel los breekt in de compound en iedereen wegvlucht, ook Laslo en Harlow😡 . Ze hebben niet eens de moeite genomen om te kijken of ze bij Remy konden komen, of ze überhaupt nog leefde. Werkelijk onbegrijpelijk!
Het was te danken aan Remy’s eigen vindingrijkheid anders was ze voer voor de zombies geworden.
Dat ze Tatum later bedankt voor zijn hulp begreep ik ook helemaal niet.
Hij was niet naar haar op zoek, ze kwam hem toevallig tegen. Ze had het aan zichzelf te danken dat ze gered was.
Wat ik jammer vond is dat Remy niet meer gebruik maakte van Ripley de leeuwin die ze redde in deel 1. Ze is een uitstekend zombie killer en had al eens bewezen dat ze komt als Remy haar roept dus waarom riep ze haar niet in benarde situaties? Ze had er volgens mij een aantal mensen mee kunnen redden.
Hollowmen was veel harder dan zijn voorganger Hollowland.
Ook daarin maken we het één en ander mee, maar deze spande toch wel de kroon.
Het bloed en goor vliegt je om de oren, en niet alleen zombies zijn daar debet aan. Ook niet geïnfecteerden zijn niet te vertrouwen.
Daardoor blijft er van de groep waar we in het begin van het boek mee starten niet veel over.
Wat de spanning en sensatie betreft genoot ik met volle teugen. Hier houd ik van, spanning op en top, en een hoofdpersoon die vecht voor alles wat haar lief is ook al kan het haarzelf haar leven kosten.
Maar het plot gaat in dit boek een heel ander kant op dan ik had verwacht. En daarbij doel ik vooral op de romance die gestart was in deel 1.
Laslo is na zijn vertrek uit de compound met de noorderzon verdwenen.
Per toeval praat Remy nog een keer met hem via een radio in een gestrande auto maar daarna verdwijnt hij voorgoed van het toneel. Beetje een teleurstellende ontwikkeling.
Het was voor mij nog geen uitgemaakte zaak dat die twee bij elkaar hoorden, maar nu voelt het on-af, een hoofdstuk dat nog een vervolg had moeten hebben.
En de romance waarmee dit boek, deze serie, eindigde voelde ik ook niet helemaal. Het was plotseling en snel en voor een meisje dat haar gevoelens het liefst zo diep mogelijk wegstopte was het een grote ommekeer ineens. Maar ik was blij voor Remy, ze verdient geluk in haar leven.
Daardoor is het verhaal voor mij niet helemaal af, ook al is het einde enigszins bevredigend.
Het is waarschijnlijk de reden waarom er zoveel verwarring is of er nog een 3e deel aan zit te komen of niet.
0 Reacties