Schrijfster: Amy Miles
Serie: Rising Trilogy #1
Genre: Young Adult, Dystopian, Science Fiction
Gepubliceerd: november 2012
Taal: Engels
Waardering: ★★★.5
Add to Goodreads
Illyria has never known a life without the Rebellion.
Instinct.
Survival.
Nothing else matters…until she ventures out into unknown territory and is faced with an enemy that proves even more fierce and determined than she ever thought.
Bastien is infuriating, dangerous and annoyingly gorgeous. Eamon is familiar, comforting and turning into a man before her eyes. Both want her heart...but she is torn between duty and desire. When her choice affects all of mankind, how can she allow herself to be selfish?
There is a power within her that can change everyone’s fate…but she underestimated the most potent force on Earth—love. Illyria must discover if she has the strength to sacrifice her heart to save mankind.

En weer heb ik een serie van mijn TBR 'boekenplank' van Goodreads geplukt.
Geen vampiers, weerwolven of hekserij maar een Distopische Science Fiction.

Ik werd vanaf de eerste bladzijde het verhaal in getrokken door de gevaarlijke situatie waarin Illyria zich bevind en haar lef, doorzettingsvermogen en koppige natuur.
Alleen die eigenschappen al spoorden mij aan om vooral door te lezen want zij is het voorbeeld van een heldin waar ik graag over lees.
Het eerste gedeelte hield mij dan ook aan dit boek gekluisterd.

Illyria is op weg naar de gevaarlijke City die wordt beheerst door de Caledonians, aliens die er, behalve hun ogen, net zo uit zien als wij.
Ze hebben de aarde in 1 dag overmeesterd en doden elke mens die zich tegen hen verzet.
Illyria behoort tot een groep verzetsstrijders die zich schuil houden in het bos en is zonder dat ze iemand dat verteld heeft op weg naar de City om uit te zoeken waar de vreemde trillingen in de grond vandaan komen.
In de City ontmoet ze de waarschijnlijk als enige overgebleven mens Bastien die haar met gevaar voor eigen leven weet te redden uit de handen van de aliens. Ze verliezen elkaar daarna uit het oog maar nog geen 2 dagen later red hij haar weer en ze besluit hem te vertrouwen en mee te nemen naar haar groep.
Niet iedereen is blij met haar besluit, vooral Eamon, haar beste vriend, niet. Die heeft al snel in de gaten dat er meer speelt tussen Illyria en Bastien en hij wil haar voor zichzelf. Voor Illyria zijn haar gevoelens voor Bastien helemaal niet duidelijk, ze vind hem alleen maar irritant en een pain in the ass.

Ik genoot zo van dit eerste gedeelte dat het als een koude douche kwam dat ik het tweede gedeelte ineens veel minder leuk en inspirerend vond. Ik begon zelfs al te twijfelen aan mijn besluit om de hele serie achter elkaar te lezen en was al aan het bedenken welk ander boek ik zou gaan lezen. Het is niet zozeer dat er niks gebeurde maar het was veel minder boeiend, de wending die het verhaal nam vond ik een beetje ongeloofwaardig en de schrijffouten en de soms rare indelingen van zinnen begonnen steeds meer op te vallen en te irriteren.

Nadat ik opheldering gekregen had over de in mijn ogen vreemde, ongeloofwaardige wending, begon ik het verhaal weer steeds leuker te vinden en het spannende laatste gedeelte heeft me er van overtuigd dat ik toch echt door moet gaan, al was het alleen maar om te weten of het nog goed gaat komen met Bastien en Illyria.
Ook al lijkt het er niet op, Illyria's toekomst is al voor haar geboorte uitgestippeld en zal de mensheid vernietigen als ze die niet volgt, hoop ik dat ze een manier vind om die prophecy te omzeilen. Bastien is veel beter voor haar. Eamon houdt haar klein, wil haar buiten de gevechten houden en zou haar het liefst opsluiten in een veilige bunker terwijl Bastien in haar gelooft, haar vertrouwd en haar aanspoort zichzelf en haar gaven te ontplooien.

De wereld die de schrijfster heeft neergezet is boeiend.
Illyria heeft geen ander leven gekend dan die in de bergen in de grotten, maar de veroverde, vervallen stad toont nog heel veel gelijkenis met onze hedendaagse cultuur, zei het dat niets uit die tijd meer werkt en langzaam aan het wegrotten is.
Ik had er af en toe wel moeite mee om mij een beeld te vormen van die wereld en dat kwam voornamelijk door de af en toe verwarrende schrijfstijl: woorden en zinnen die misten en zinnen die niet liepen. Jammer dat het boek niet beter nagekeken is voordat het gepubliceerd is.
Maar vol goede moed ga ik aan het volgende boek, Relinquish, beginnen en hoop dat die niet zoveel schrijffouten heeft.