Serie: Ten Tiny Breaths #2
Genre: New Adult, Hedendaags
Gepubliceerd: Juni 2013
Taal: Engels
Waardering: ★★★★★
Add to Goodreads
Livie has always been the stable one of the two Cleary sisters, handling her parents' tragic death and Kacey's self-destructive phase with strength and maturity. But underneath that exterior is a little girl hanging onto the last words her father ever spoke to her. “Make me proud,” he had said. She promised she would...and she’s done her best over the past seven years with every choice, with every word, with every action.

 Livie walks into Princeton with a solid plan, and she’s dead set on delivering on it: Rock her classes, set herself up for medical school, and meet a good, respectable guy that she’s going to someday marry. What isn’t part of her plan are Jell-O shots, a lovable, party animal roommate she can’t say ‘no’ to, and Ashton, the gorgeous captain of the men’s rowing team. Definitely him. He’s an arrogant ass who makes Livie’s usually non-existent temper flare and everything she doesn’t want in a guy. Worse, he’s best friends and roommates with Connor, who happens to fits Livie’s criteria perfectly. So why does she keep thinking about Ashton?

 As Livie finds herself facing mediocre grades, career aspirations she no longer thinks she can handle, and feelings for Ashton that she shouldn’t have, she’s forced to let go of her last promise to her father and, with it, the only identity that she knows.

Review:

In Ten Tiny Breaths maakten we kennis met Dr. Stayner, de Psychiater van Kacey, en hij maakte me enorm aan het lachen met zijn onorthodoxe manier van behandelen.
In One Tiny Lie maakt Dr. Stayner al vrij snel weer zijn opwachting, en ondanks dat Livie weigert om zijn patient te zijn voert ze wel wekelijkse telefoon gesprekken met hem, en de manier waarop hij zijn niet-psychiatrische behandeling op Livie los laat is wederom hillarisch. Hij was degene die een luchtige en humoristische noot bracht in een verhaal dat, vooral ook door het traumatische verleden van Ashton, heel pijnlijk is.
Eerlijk gezegd zag ik niet zoveel kwaad in de perfectie van Livie en je zou eigenlijk van Kacey verwachten dat ze die perfectie toe zou juichen gezien haar eigen non-perfecte verleden, maar ik was het wel met Kacey eens dat ze iets meer van het leven mocht gaan genieten. En de manieren waarop ze dat moet doen van Dr. Stayner zijn op zijn zachtst gezegd lachwekked.
Ook van dit boek van K.A. Tucker heb ik genoten en ik ben ontzettend blij dat er in ieder geval nog 2 boeken in de serie verschijnen.
Het volgende boek gaat over Cain en alhoewel zijn naam zeker nog wel een belletje doet rinkelen moet ik tot mijn schaamte bekennen dat zijn rol mij niet helemaal meer duidelijk voor de ogen staat, maar dat neemt niet weg dat ik er naar uit kijk om zijn verhaal te lezen want als deze voorgaande 2 boeken een juiste indicatie zijn kan ik alleen maar wat goeds verwachten van de schrijfster.


---------------* Veel Leesplezier *---------------